روزانه

تفاوت علامت تجاري و اسم تجاري چيست؟

شهرت برند يا علامت تجاري در تمايز دادن به کالا ها و توليدات و يا خدمات يک شرکت يا شخصيت حقيقي امروزه به حدي شده است که فرايندي رقابتي در بازار، بخصوص با ورود به دنياي بازارهاي ديجيتال شده است. مردم امروزه کمتر فرصت خريد دارند و با شهرت يک محصول يا توليد کننده و در دنياي مجازي محصول و خدمت خود را انتخاب مي کنند و به همين دليل است که ثبت برند و يا ثبت علامت تجاري و اسم تجاري اهميت بيش از پيش پيدا کرده است.

عدم شناخت کافي برخي از شخصيت هاي حقيقي و حقوقي از نام تجاري يا اسم تجاري و علامت تجاري باعث شده تا اشتباهاتي در خصوص ثبت برند به وجود بيايد.

از ديدگاه حقوقي و قانوني اسم يا نام تجاري يا علامت تجاري متفاوت است و هر دو داراي آثار و احکام حقوقي و قانوني متفاوتي هستند. عدم شناخت عرف باعث شده تا در ادبيات تجاري بعضا اين دو در جاي يکديگر به کار گرفته شوند و يا به جاي هم نگارش شوند.

نام تجاري يا اسم تجاري نامي است که يک تاجر، فروشنده، توليد کننده و غيره براي فعاليت خود انتخاب مي کند. نام تجاري در زمان ثبت شرکت نيز اهميت دارد. يعني زماني که فرد به دنبال انتخاب نام براي شرکت خود مي گردد در واقع در تلاش براي انتخاب نام تجاري يا اسم تجاري است. اما برند يا علامت تجاري يک تصوير، نماد، لوگو و از اين دست است که همان نام تجاري يا شخصيت تجاري آن را بدون الگو برداري و تقليد از ديگر برند ها ايجاد مي کند تا به واسطه آن بتواند محصولات و خدمات خود را به جامعه و مشتريان معرفي کند و خود را نسبت به ديگران بخصوص افراد و شرکت هايي که توليدات مشابه دارند متمايز کند.

بنابراين هدف از ثبت اسم تجاري، ثبت شرکت، دريافت جواز صنفي و از اين دست است و به برند تجاري يا علامت تجاري که معرف محصولات و خدمات همان شرکت است کاملا متفاوت است. هر چند برخي از همان نام تجاري خود براي انتخاب نام برند خود استفاده مي کنند. اما به صورت کلي با ثبت نام تجاري براي بنگاه و تجارت خود نام انتخاب مي کند و با ثبت برند، براي محصولات و خدمات خود نام و يا شناسنامه تهيه مي کند.

بنابراين پر واضح است که يک کسب و کار تنها مي تواند يک نام تجاري داشته باشد اما همان کسب و کار مي تواند صاحب چندين برند يا علامت تجاري باشد. مثلا يک توليد کننده مبلمان را در نظر بگيريد. اين توليد کننده چه در قالب شخصيت حقيقي و يا حقوقي تنها يک عنوان براي کسب و کار خود دارد اما ممکن است سه برند متفاوت براي توليدات خود مثلا ميزهايي با تنوع خاص و يا مبلمان هايي با ساختارهاي متفاوت انتخاب کند.

هم ثبت نام تجاري و هم ثبت برند تجاري اهميت زيادي دارد و هر کدام قوانين خاص خود را دنبال مي کند. مثلا براي ثبت نام تجاري نبايد از نام ها و عناويني استفاده شود که موجب تشويش اذهان عمومي شود و يا باعث فريب مشتري نسبت به کيفيت و يا مبدا محصولات شود. همچنين نام بايد سه سيلابه بوده و استفاده از برخي از نام ها و عناوين در اسم تجاري مي تواند عواقب حقوقي داشته باشد.

همچنين براي ثبت علامت تجاري بايد قوانيني مانند عدم تشابه تصوير برند، عدم استفاده از نام هاي دولتي و بين المللي حکومتي، عدم الگو برداري و غيره رعايت شود. توصيه مي شود به منظور ثبت علامت تجاري و يا اسم تجاري از مشاوران خبره کمک بگيريد.

اعتراض به علامت تجاري ثبت شده يا تقاضا شده

گاها ممکن است ثبت علامت تجاري توسط يک بنگاه اقتصادي و يا شخصيت حقيقي و يا حقوقي به دلايلي مورد اعتراض فردي ديگر باشد. از اين دست موارد مي توان به ثبت علامت تجاري يک شرکت يا بنگاه اقتصادي توسط يک شرکت ديگر نام برد که به دليل عدم ثبت برند توسط مالک قبلي اين اتفاق افتاده باشد و يا ممکن است برند ثبت شده قبلا توسط يک فرد ديگر طراحي شده و در شرف ثبت برند مورد تقاضا براي ثبت باشد. همچنين ممکن است موضوع برند براي ثبت به شکلي باشد که بتواند به محصولات و خدمات يک فرد ديگر به دليل تشابهي که دارد و يا اصالتي که به اشتباه ادعا مي کند، خدشه وارد نمايد و موجب خسارت و زيان برند يا شخصيت تجاري ديگري شود.

 دليل اصلي آگهي شدن موضوع ثبت برند اين هم در دو مرحله در اصل همين است. اينکه اگر کسي فکر مي کند به برند او آسيبي وارد خواهد شد و يا برند ثبت شده متعلق به او است، بتواند اعتراض کند.

مطابق با ماده 16 قانون ثبت علائم و اختراعات اگر کسي به هر يک از دلايل فوق و يا دلايل ديگر نسبت به ثبت علامت تجاري ادعا و اعتراضي داشته باشد مي تواند براي ارائه ادعا و درخواست خود اعتراض کند. به صورت کلي مطابق با اين بند از قانون اشخاص زير مي توانند براي ادعا و اعتراض به ثبت برند اقدام نمايند:

-         اشخاصي که برند يا علامت تجاري ثبت شده را متعلق به خود مي دانند

-         اشخاصي که ادعا دارند برند ثبت شده مشابهت زيادي به برند آنها دارد و مي تواند مصرف کننده و يا مشتريان آنها را اغفال و يا دچار گمراهي کند.

در هر دو صورت فوق اگر مدعي فردي باشد که قبلا برند به نام او به ثبت نرسيده باشد بايد براي ارائه ادعا و اعتراض خود مطابق با قوانين ثبت برند، ابتدا تقاضاي ثبت برند بکند و تمامي هزينه هاي ثبت برند و مخارج مرتبط با آن را نيز پرداخت نمايد.

دادگاه عمومي تهران به عنوان مرجع رسيدگي به اعتراضات به ثبت برند شناخته مي شود. حتي اگر در ديگر مناطق کشور نسبت به ثبت برند اعتراض شده باشد باز هم دادگاه عمومي تهران به اين موضوعات رسيدگي خواهد کرد.

لازم به ذکر است که هر شخصيتي که به ثبت برندي اعرتاض داشته باشد تنها تا سي روز پس از تاريخ انتشار آگهي ثبت برند بايد اعتراض خود را در خصوص عدم رعايت قانون به اداره مالکيت صنعتي ( مالکيت معنوي) تسليم کند.

اداره مالکيت معنوي پس از دريافت اعتراض:

-         ابتدا رونوشت اعتراض مدعي را به متقاضي قبلي ثبت برند ارسال خواهد کرد و فرصتي 20 روزه به او خواهد داد تا در خصوص اين اعتراض نظر خود را ارائه کند. متقاضي بايد استدلال خود را به اداره مالکيت معنوي ظرف اين مدت ارائه نمايد. بنابراين اگر اين استدلال اتفاق نيافتد، تقاضاي ثبت برند او مسترد مي شود و اظهارنامه او راکد شده و از اعتبار ساقط مي شود.

-         اگر اين استدلال توسط متقاضي ثبت برند قبلي ارائه شود، استدلال ارائه شده در اختيار معترض قرار مي گيرد. در اين زمان نظرات و ادعاهاي دو طرف بررسي مي شود و نهايتا تصميم گيري مي شود که نسبت به ثبت برند و يا رد آن چه اقدامي بايد انجام شود.

لازم به ذکر است که در صورت ثبت برند توسط اداره مالکيت معنوي و پس از مدتي اگر فردي نسبت به برند ثبت شده اعاتراض داشته باشد نيز مي تواند نسبت به اين موضوع با ارائه مدارک معتبر و قانوني نسبت به دادگاه عمومي تهران اقدام نمايد و در صورت تاييد حتي در صورت ثبت، قانون گواهينامه ثبت شده برند را ابطال خواهد کرد.